خاطره سوم:عدم رفتن به اردو و رفتن به مشهد

بسم الله الرحمن الرحیم

خاطره سوم: مشهد

به اینجارسیدم که بچه ها اردوی طرح ولایت دانش اموزی رفتند و من هم به همراه خانواده عازم مشهد شدم. دیگه تمام فکر و ذهنم این بود که چه کار فرهنگی می شود کرد، چه کار موثری در دیگر شهرستان ها انجام می شود که ما هم می توانیم انجام دهیم.

در مسیر هر چیزی که در هر شهری می دیدم، یادداشت می کردم از جملات مختلفی که روی دیوارهای دیگر شهرها بود تا طرح بنر و جمله پارچه ها و نوع تبلیغات و مراسمات و کارهای مساجد و پایگاه ها و...

یادم می آید برای ناهار در کنار مسجدی ایستادیم که در کنار آنجا اداره اوقاف بود و اطراف آن جا پر از جملاتی درباب وقف بود که حتی آن ها را نوشتم گفتم شاید بخواهیم با اداره اوقاف شهرستان خودمان کار مشترک انجام دهیم.

ایام فاطمیه اول بود و مشهد حال و هوای خاصی داشت. در مشهد هم همین گونه بودم. سعی می کردم در  برنامه های فرهنگی حرم شرکت کنم و الگو برداری کنم. برنامه های دارالقرآن، حلقه های معرفت، تبلیغات و... همه و همه را با چشم نمونه برداری می دیدم و دغدغه ام این بود که چگونه می توانیم آن را در شهر خودمان پیاده کنم.

چند باری هم تلاش کردم که با مبلغین مشهوری که آن جا بودند ارتباط بگیرم و شماره هاشان را برای دعوت آن ها طلب کنم. نا گفته نماند که بیشتر آن الگوبرداری ها و یادداشت برداری ها بعدا استفاده کردم. به طور مثال اوقات شرعی که در حرم می زدند، بعدا تبدیل به هفته نامه دیواری آینه یادها شد. که قصد داشتیم به طور غیر مستقیم هم فرهنگ نماز اول وقت و هم دیگر پیام هایی در قالب یادآوری وقایع مهم تاریخی و.... را منتقل کنیم که در سال های بعد این کار گسترش پیدا کرد و به طور رنگی و ماهیانه و به همراه مطالب گسترده تری در سطح شهر پخش می شد. یا این که خیلی از جملاتی که درباب ایام فاطمیه بود در دهه فاطمیه دوم در شهرستانمان استفاده کردیم.

به هرحال تمام این انگیزه هایی که برای من ایجاد شده بود، به دلیل این بود که :

1.دیده بودم که فضای کار فرهنگی و فضای اعتماد به دانش آموز وجود دارد.

2.به نظرات ما احترام گذاشته می شود و ایده ها با کمی نظرات پخته مسئول، به واقعیت تبدیل می شوند.

3.دغدغه این که بنده مسئول فرهنگی هستم و باید برای خودم و دیگران تلاش کنم و در مقابله ناتوی فرهنگی باید ایستاد، انگیزه ویژه ای شده بود و روحیه مسئولیت پذیری اجتماعی را در بنده بالا برده بود.

اما آن چه که با یک مسئولیت ساده و گفتن این که شما از این به بعد مسئول فلان قسمت هستید، حتی نوع بهره برداری از سفر، مطالعات و زندگی شخصی من تاثیرگذاشته بود و باعث شده بود که در فضایی پویا و فعال اجتماعی گام بردارم.

نکته بعد هم این بود که ثبت ایده ها و نکات جالب از محیط اطراف باعث ایجاد ایده های بزرگتر و کامل تری می شود و این تصور که همه چیز برای همیشه در ذهن شما خواهد ماند تفکر اشتباهی است.