علم-تمدن-ظهور2

به نام خدا

با سلام

در بخش اول علم مد نظر اسلام را بررسی کردیم و با توجه به آیات و روایات به این نتیجه رسیدیم که علم مورد نظر اسلام فقط علوم ومعارف اسلامی نیست بلکه علوم طبیعی را هم شامل میشود.اما در این بخش میخواهیم به این بپردازیم که آن علوم طبیعی که اسلام روی آن تاکید کرده چه علومی است و چه ثمره ای باید داشته باشد و باید برای کسب علوم طبیعی به چه سلاحی مجهز شویم؟ ان شالله مطالب مفید واقع شود.

بنا بر آیات و روایاتی که در بخش اول ذکر کردیم دلیل تاکید قرآن بر فراگیری علوم طبیعی پی بردن به قدرت و عظمت و تدبیر خداوند در خلق این دنیای منظم و بدون اشکال است که ثمره ی نهایی آن همان است که در آیه ی 191 سوره ی آل عمران میفرماید."ربنا ما خلقت هذا باطلا".پس نتیجه ی نهایی آن پی بردن به هدف دار بودن جهان هستی است.
اما در اینجا دو سوال پیش می آید و آن این است که عده ای از دانشمندان که غرق در علوم طبیعی شدند و قاعدتا باید به عظمت آفرینش پی می بردند چرا دچار الحاد وکفر شدند؟اگر قرآن این همه توصیه به تفکر در خلقت کرده است آیا مکملی را هم برای آن در نظر گرفته است؟
برای پاسخ به سوالات بالا به مقدمه ی زیر توجه کنید.
انسان ها در طول تاریخ سعی کرده اند که تصویری از جهان ارائه بدهند که دانش و اعتقاداتشان را با هم شامل شود و در حقیقت این تصویر آن ها را به یک نقطه ی وحدت بین دانش و اعتقاداتشان برساند.به این تصویر جهان بینی میگویند و این جهان بینی میتواند بر سه پایه باشد.
الف)جهان بینی علمی:این جهان بینی کوششی است برای ارائه ی یک تصویر از جهان بر مبنای علم. علم ثمره ی عقل انسان و تجربه وآزمایش های متعدد اوست و از آن جایی که تجریه و آزمون دارای ارزشی موقتی است هر لحظه امکان دارد که تجربه ای خلاف تجربه ی قبل رخ دهد و همه ی بنیاد های علم را بر هم بزند و اگر قرار باشد که جهان بینی خود را بر پایه ی علم قرار دهیم قاعدتا باید تا آخر عمر چندین بار جهان بینی خود را عوض کنیم.
ب)جهان بینی فلسفی:جهان بینی ای که مبتنی بر اصول متافیزیکی است و دامنه ی آن از جهان بینی علمی گسترده تر است و در حقیقت جهان بینی فلسفی چهار چوبی برای علم تعیین میکند و اگر نظریه ای بر خلاف آن جهان بینی باشد مطرود میگردد.
ج)جهان بینی دینی:جهان بینی ای که مبتنی بر اصول توحیدی است و تشویق بسیار زیادی بر تحصیل علم میکند تا انسان از بعد نظری علم پی به آیات الهی در آفاق و انفس ببرد و از لحاظ عملی هم بتواند نیاز های مشروع خود را تامین کند.
با توجه به مقدمه ی بالا اگر کسی دارای جهان بینی علمی باشدقطعا به نتیجه ای جز پوچی نخواهد رسید.زیرا علم حتما باید همراه فلسفه و دین باشد(البته این که چرا باید همراه فلسفه باشد بحثی است بسیار طولانی که به صورت خصوصی در خدمتم)و اگر قرآن تاکید دارد که باید دنبال علوم طبیعی برویم از آن طرف در آیات و روایات بسیار برفراگیری معارف اسلامی تاکید شده است.پس این دو همیشه باید همراه هم باشند و به مثابه دوبال یک پرنده هستند و اگر میبینیم که از قرن 3 تا 11 تمدن اسلامی در اوج بود به خاطر این بود که دانشمندان ما قبل از فراگیری علوم طبیعی و یا هنگام فراگیری این علوم در علوم و معارف اسلامی به تخصص رسیده بودند .
نتیجه:رفتن به دنبال علم طبیعی باید باشروطی همرا ه باشد تا انسان را به ثمره ی علم که همان عبادت است(ثمره العلم العبودیه) برساند در غیر این صورت چه بسا موجبات گمراهی را فراهم کند و انسان را به کفر بکشاند و اینجاست که ضرورت مطالعه ی کتب اسلامی مشخص میشود.
این بخش را با یک حدیث از امام صادق(ع) به پایان میرسانیم.
امام صادق(ع):اگر جوانی ز جوانان شیعه را می یافتم که که در دین خود تفقه نمیکند هر آینه او را با شمشیر میزدم.(میزان الحکمه ج2ص1401)
ان شالله در بخش بعدی به نقش علم در ساختن تمدن میپردازیم.
از دل(http://az-dell.blogfa.com/)